وزارت خارجه طالبان اعلام کرد شیرعباس استانکزی، معاون این وزارتخانه، در تماسی تلفنی با عصمتالله ایرگاشف، فرستاده ویژه رئیس جمهوری ازبکستان در امور افغانستان، خواهان افزایش میزان انرژی وارداتی از آن کشور شده است.
در خبرنامه وزارت خارجه طالبان که روز شنبه، ۲۶ آذرماه، منتشر شد، آمده است که فرستاده ویژه رئیس جمهوری ازبکستان مشکل کمبود انرژی در افغانستان را پذیرفت و گفت که با نهادهای مسئول در کشور خود صحبت میکند تا این مشکل رفع شود. به نقل از این خبرنامه، عصمتالله ایرگاشف افزود که افزایش نیاز به انرژی در ازبکستان در فصل زمستان و همچنین وجود برخی مشکلات فنی، باعث کاهش انرژی صادراتی این کشور به افغانستان شده است.
افغانستان بخش زیادی از انرژی مورد نیاز خود را از کشورهای همسایه، ازجمله ترکمنستان، تاجیکستان، ازبکستان و ایران، وارد میکند. با فروپاشی دولت جمهوریت در افغانستان، کشورهای تاجیکستان و ازبکستان اعلام کردند که اداره برقرسانی افغانستان هزاران دلار هزینه انرژی مصرفشده در آن کشور را نپرداخته است. طالبان از دولتهای تاجیکستان و ازبکستان خواستند تا به این گروه مهلت دهند و انرژی مورد نیاز در افغانستان را قطع نکنند.
کشورهای همسایه افغانستان در تولید انرژی از منابع فُسیلی استفاده میکنند و به همین دلیل، نیاز داخلیشان در فصل زمستان افزایش مییابد و نمیتوانند نیازمندی داخل افغانستان را تامین کنند. تاجیکستان در فصل تابستان از منابع آبی نیز انرژی تولید میکند که بخشی از آن در زمستان متوقف میشود.
ساکنان شهرهای افغانستان همواره در فصل زمستان با کمبود انرژی مواجه میشوند. بهدلیل افزایش بهای نفت، بسیاری از خانوادهها توانایی برقرسانی به خانههایشان را با استفاده از دستگاههای شخصی، مانند ژنراتورها، ندارند.
در سالهای اخیر استفاده از دستگاههای تولید برق آفتابی در افغانستان رایج شد، اما این دستگاهها فقط توانایی روشنکردن خانهها را دارند و انرژی بقیه دستگاههای مورد نیاز را نمیتوانند تامین کنند. در ضمن، تهیه این دستگاهها و وسایل مورد نیاز آن که بتواند نیازمندیهای یک خانواده را رفع کند، هزینه گزافی میطلبد.
بنابراین، در فصل زمستان بیشتر خانوادهها در افغانستان با کمبود انرژی مواجه میشوند و شبها و روزهای سرد را بهدشواری میگذرانند. با فروپاشی دولت جمهوریت و بازگشت طالبان به قدرت، تعداد افراد نیازمند به کمکهای بشردوستانه درحال افزایش است. براساس ارقام برنامه پیشرفت و توسعه ملل متحد (UNDP) در سال ۲۰۲۳، حدود ۲۸.۳ میلیون نفر در افغانستان به کمکهای بشردوستانه نیاز خواهند داشت. خشکسالی مداوم، تحریمهای وضعشده علیه طالبان و از بین رفتن فرصتهای شغلی، از دلایل افزایش فقر و بیکاری در افغانستان دانسته میشوند.